[Pablo] De dag begint om half tien met een ontbijt in ons hotel. Het hotel is ons tot dusverre uitstekend bevallen en het ontbijt is in dezelfde lijn. We krijgen een menu met keuze uit verschillende gerechten en nemen beide een omelet met passende smoothie. Ook al is het zeker prima, bevestigt mijn vader dat Hanoi toch de winnaar blijft in de inmiddels brede selectie mango smoothies die we hebben geproefd.
Na het ontbijt fietsen we naar de stad en daar kopen we ten eerste een bon waarmee we vijf bezienswaardigheden in de stad kunnen bezoeken. Daarna drinken we een koffie bij het "café des amis", waar constant Georges Brassens gedraaid wordt en de charmante eigenaar Frans spreekt. Hij heeft 60 gastenboeken (!), waarin ik even blader.
Hoi An is zonder twijfel een oude stad maar in tegenstelling tot Hanoi en waarschijnlijk ook HCMC (Saigon) heeft deze stad veel van de oude gebouwen overgehouden en daarmee ook een sfeer die doet denken aan de boeken van Kuifje over Azië. De straten vol met winkeltjes en markten met fruit en vis worden omgeven door gele huizen die door hun uniforme hoogte een harmonieuze indruk maken. De tempels zijn indrukwekkend en lijken stil te staan in een tijd, maar ze lijken ook wel heel erg op elkaar: als je er één gezien hebt, heb je ze eigenlijk allemaal gezien.
Na twee van deze tempels, een huis en een keramisch museum bezocht te hebben, nemen we een drankje bij een cafe aan de overkant van de rivier. Het is een goede gelegenheid om even tot rust te komen met een mango smoothie voor Steven en een overheerlijke frappuccino voor Pablo. Dan gaan we terug en zien we nog een mooie brug die door de Japanners in de 16de eeuw werd gebouwd, en twee tempels.
We gaan naar huis, chillen wat met de airco en WiFi en besluiten de laatste uren zonlicht te gebruiken om naar het strand van An Bang te gaan. Het is een halfuurtje fietsen maar toch prettig en het strand is inderdaad idyllisch, ondanks de vele toeristen. We huren twee ligstoelen voor 1000 VND, ofwel 5 eurocent, van een erg lieve en opgewekte mevrouw, en gaan heerlijk zwemmen. Daarna gaat Steven in zijn boek lezen en Pablo een kuil graven (waarom niet?), en we gaan pas als het donker begint te worden richting het hotel.
We verdwalen een paar keer maar gelukkig heeft pap 3G op de IPad en vinden we uiteindelijk prima de weg terug. Douchen en weer op de fiets, dit keer naar de stad voor diner. Na een heel stel gezellige restaurantjes voorbij gelopen te hebben, gaan we toch terug naar de tent van vanochtend, "le café des amis", waar we de charmante eigenaar van vanochtend opnieuw hopen tegen te komen. Niettemin zien we hem tijdens de hele avond niet meer en worden we afwisselend geserveerd door een mevrouw (die we aardig vinden) en een meneer (die ons niet bevalt). Het eten is echter erg goed en de sfeer met Brassens op de achtergrond en het rivierleven voor ons - er zijn ponten die heel erg aan Amsterdam doen denken - is meer dan gezellig.
Na het diner fietsen we weer naar huis - we doen een beetje een wedstrijd - en dan is de dag voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten